Πώς μπορούν να βγάλουν εισόδημα οι ελαιοπαραγωγοί;

εδώ για περίφραξη χωραφιού

Εκτός από το λάδι και τις ελιές υπάρχουν και άλλες λύσεις. Και επειδή η τιμή του λαδιού συνεχώς πέφτει και δεν βγαίνει η ενασχόληση μόνο με αυτό. Το κόστος για το μάζεμα της ελιάς έχει αυξηθεί. Εάν βάλουμε και υπολογίσουμε πόσα ξοδεύει ένας ελαιοπαραγωγός για ένα χωράφι είναι πάρα πολλά. Για παράδειγμα το όργωμα,  λιπάσματα, κλαδέματα, εργατικά χέρια, μεταφορά, το ποσοστό του ελαιοτριβείου από την παραγωγή, τα ποτίσματα, και τώρα πια η άδικη φορολογία που έρχεται. Τα βήματα που πρέπει να κάνουν οι αγρότες είναι τα εξής:

1) Πρώτα από όλα για μια ακόμα φορά να ενωθούν μέσω των συνεταιρισμών. Να φτιάξουν νέους δυναμικούς συνεταιρισμούς και να αφήσουν απαρχαιωμένες ιδέες και αντιλήψεις του παρελθόντος, ακόμη για το καλό όλων να αφήσουν μικροσυμφέροντα στην άκρη και να κοιτάξουν πώς θα καταπολεμήσουν το φαινόμενο να γίνουν όλοι συνεργάτες είτε έχεις μικρή παραγωγή είτε μεγάλη. Γιατί τα πράγματα δυσκολεύουν. Εάν υπάρχει αλληλοβοήθεια μεταξύ τους ο κλάδος θα γίνει καλύτερος και ισχυρότερος και εάν συνδυαστεί με συντονισμό και  συνεργασία με άλλους παραγωγούς προϊόντων θα απογειωθούν όλοι μαζί.

2) Η ελιά εκτός από τα βασικά προϊόντα που είναι το ελαιόλαδο και οι ελιές και τυχόν ξύλα που μπορούμε να πάρουμε κατά την διάρκεια του κλαδέματος για το σπίτι μας ή για να τα πουλήσουμε μπορούμε να πάρουμε και τα εξής: Ένα βασικό προϊόν που συνήθως μετά το κλάδεμα της ελιάς πολλοί ελαιοπαραγωγοί το πετάνε ή το καίνε είναι τα κλαριά. Από τα κλαριά μπορούν να βγουν δυο προϊόντα: α) Με μόνο αυτό ως αρχικό προϊόν είναι το pellet που το χρησιμοποιούν για καύσιμο είναι πολύ εύκολο στην παραγωγή του. Για την παραγωγή του χρειάζονται μόνο 2 με 3 μηχανήματα με μικρό κόστος. β) Τα  κλαριά μπορείτε να τα συνδυάσετε με κοπριά από τους κτηνοτρόφους  και να φτιάχνετε κομπόστ που το χρησιμοποιούν σαν λίπασμα. Το κομπόστ για να γίνει χρειάζεται ένα μηχάνημα και αποθηκευτικός χώρος. Τα μηχανήματα για να μειώσετε το κόστος αγοράς μπορείτε να τα αγοράσετε μέσω ebay. Για τελειοποίηση του προϊόντος ρωτήστε γεωπόνους και στις δυο περιπτώσεις. 

3) Ένα  άλλο προϊόν που υπάρχει συνήθως κάτω από τις ελιές λίγο πριν το μάζεμα των ελαιοδένδρων και περνάει απαρατήρητο σε πολλούς αγρότες είναι η τσουκνίδα. Σε πάρα πολλά λιοστάσια η τσουκνίδα φύεται κάτω από τις ελιές από μόνη της. Μπορείτε να την μαζέψετε και να την πουλήσετε. Ρωτήστε τους γεωπόνους. Χρησιμοποιείτε σε φαρμακοβιομηχανίες.

4) Ψάξτε και ρωτήστε Γεωπόνους  τι άλλο μπορεί να φύεται κάτω από τα ελαιόδεντρα.

Παρακάτω θα δείτε Ιδέες που εσείς θα κρίνετε εάν είναι καλές ή όχι...

5) Εμφιάλωση ελαιόλαδου πολλοί επιχειρούν να κάνουν εξαγωγή το ελαιόλαδο τους εμφιαλωμένο αλλά βρίσκουν δυσκολίες να πάρουν ένα κομμάτι από τις ήδη υπάρχουσες  αγορές, για παράδειγμα από την Ιταλία. Σε αυτό παίζουν πολλά ρόλο όπως η διαφορά τιμής των εμπορευματοκιβωτίων ή Ελλάδα είναι ακριβότερη σε μεταφορές από άλλες χώρες, η έλλειψη συντονισμένης διάθεσης του προϊόντος, το απαρχαιωμένο marketing, η γραφειοκρατία στις εξαγωγές, και χίλιους λόγους που μπορώ να σκεφτώ ακόμα. Δεν είναι ακατόρθωτο αλλά θέλει πάρα μα πάρα πολύ προσπάθεια. Προσωπικά η άποψή μου είναι ότι κάνουν ένα βασικό λάθος δεν έχουν διαβάσει πως λειτουργούν τα πράγματα και πάνε να χτυπήσουν κολοσσούς στον τομέα κατά πρόσωπο. Μέγα λάθος!!!

 Η θεωρεία του γαλάζιου και του κόκκινου ωκεανού για τις επιχειρήσεις λέει το εξής με λίγα λόγια. Ο κόκκινος ωκεανός είναι το εξής: Εκεί βρίσκονται οι επιχειρήσεις με λίγα λόγια που έχουν το ίδιο προϊόν και ανταγωνίζονται η μια την άλλη στην ίδια αγορά, με άλλα λόγια στο πρώτο ξεκίνημα μιας εταιρείας  δύσκολα επιβιώνεις όσο και δυναμική να έχεις. Και υπάρχει και η άλλη λύση του γαλάζιου ωκεανού που προσωπικά είμαι υπέρ αυτής της άποψης. Όπου η εταιρία που μπαίνει εκεί λόγω πρωτοπορίας και διαφορετικού προϊόντος, απλά επειδή λανσάρει ένα διαφορετικό προϊόντος, ανεβαίνει πιο εύκολα στις αγορές και έχει λιγότερο ανταγωνισμό αλλά και όταν έρθει ο ανταγωνισμός θα έχει πάρει ήδη τα μέτρα της μέσω της δυναμική της παρουσίας κλπ...

Ναι κακά τα ψέματα στο κομμάτι εμφιάλωσης η Ελλάδα είναι πολύ πίσω. Αλλά μπορούμε να ποντάρουμε σε διαφορετικά προϊόντα. ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΌΤΗΤΑ είναι πολύ ισχυρός όρος αυτός. Και δυναμική να μην έχεις εάν η επιχείρηση προσαρμόζετε μέρα με την μέρα δεν θα χάσει ποτέ και θα απογειωθεί διεθνώς:

Για παράδειγμα γιατί ένας Έλληνας να εξάγει το ελαιόλαδο του σκέτο σε ένα απλό μπουκάλι προσωπικά το θεωρώ χαζό συγγνώμη κιόλας για την έκφρασή μου.

Και να μην το εξάγει για παράδειγμα σε ένα πήλινο δοχείο και να είναι πιστό αντίγραφο ενός αρχαίου μικρού αμφορέα α) θα θυμίζει αρχαία Ελλάδα στα μάτια του καταναλωτή β) του ξυπνάς πάλι το αίσθημα να ταξιδέψει σε αυτή την χώρα γ) Βοηθάς Ελληνικές εταιρίες με κεραμικά που πάνε κατά διαόλου και μπορείς να κάνεις καλύτερες συμφωνίες για την συσκευασία και πολλά άλλα... 

Θα μπορούσε άνετα να το εξάγει ως εξής τα παρακάτω προϊόντα θα τα πω στα γρήγορα:: 

α) Λαδολέμονο εμφιάλωση και εξαγωγή  β) λαδορίγανη εμφιάλωση και εξαγωγή γ) ο συνδυασμός λάδι λεμόνι ρίγανη εφυάλωση και εξαγωγή  δ) λάδι με καυτερή πιπεριά για χώρες που προτιμούν τα πικάντικα. ε) Το χρώμα του λαδιού για τις κινέζικες αγορές. Οι Κινέζοι για παράδειγμα έχουν μια έμφυτη αγάπη για το βαθύ κόκκινο χρώμα θα μπορούσε να συνδυαστεί το Ελληνικό ελαιόλαδο με χρώμα από τα παντζάρια από την βόρεια Ελλάδα και μετά εμφιάλωση. Για αυτό θα μπορούσατε να ρωτήσετε έναν τεχνολόγο τροφίμων αν γίνεται. Και πάρα μα πάρα πολλά άλλα που μπορώ να σκεφτώ.  Θα κλείσω με μία γνωστή φράση
Αν όλο το παιχνίδι είχε να κάνει με το τί έγινε στο παρελθόν, τότε οι πιο πλόυσιοι άνθρωποι θα ήταν βιβλιοθηκάριοι. Το έιχε πει ο Αμερικάνος επενδυτής Warren Buffet το 1930 .